7 november 2007

Soms proberen mensen me via een omweg toch klem te zetten ivm mijn vegetarisme. En dan is het superfijn als dat blijkt niet te lukken.

Vergadering in Brussel. Lunch.

(De lunch is voorzien. Maar veganistisch bleek niet mogelijk. En door deze morgen vroeg op te staan en wakker te worden op de trein, bestaat mijn lunch uit drie bananen, een pompelmoes en een pak sojapudding. Tijdens de voormiddagvergadering zijn er daarvan al twee bananen
gesneuveld.)

Mijn collega's kijken naar mijn zielige lunch en vreten zich vol met broodjes.

Het gesprek komt op milieu. Ik begin aan mijn sojapudding.

"Ja, ik heb gisteren een boek in mijn handen gehad, dat heel die klimaatproblematiek volledig anders benaderde. Daarin werd verteld dat de fossiele brandstoffen binnen een veertigtal jaar zowiezo uitgeput gingen zijn en dat onze impact op het milieu weer serieus zou verminderen."

"En de moeilijkheid is om te weten wie nu objectief is. Ik heb al gehoord dat Al Gore aandelen heeft in een grote windmolenfabrikant. En laat dat dan nog niet waar zijn, je weet tegenwoordig, met al die beïnvloeding, door de media en reclame niet meer wat nu echt en waar is, en wat niet."

"Mensen zijn ook zo beïnvloedbaar. Neem nu een label, mensen kopen sneller iets met een label. Ik heb onlangs gelezen dat het Duitse Naturliches Label, GGO's toelaat. Ja, en de mensen zien dat dan staan op de verpakking, "Naturliches Label", die denken, dat is een Duits label, dat is degelijk... Terwijl er wel GGO's inzitten... "

"Zoals al die soja tegenwoordig, die ook meer genetisch gemanipuleerd is dan niet..."

Een collega grijpt naar mijn sojapudding:
"Ja, Peter, trouwens, hoe zit dat met soja hierin? Daarvoor wordt toch regenwoud platgebrand, he, voor soja? En waarschijnlijk is die soja genetisch gemanipuleerd... Zo milieuvriendelijk is dat vegetarisme toch ook niet, hé..."

"Wist jij dat het merendeel van die genetisch gemanipuleerde soja in veevoeder terechtkomt?"

Het wordt stil en niemand durft het laatste broodje met hesp te nemen.