veevoeder

Jij eet geen vlees? Echt waar? Wat eet je dan wel?
Het duiveltje op mijn schouder spreekt.
Gras. Ik eet veel gras.
Wat?
Ja, gras. Ik eet gras. En behoorlijk veel.
Tarwegras, denk ik in mezelf, maar desalniettemin gras. Geperst met mango, spirulina, en weet ik veel tot één of ander overigens bijzonder lekker sapje, waarvan ik elke dag een fles nuttig.
Ik doe alsof ik het me eigenlijk nog maar net realiseer.
Eigenlijk eet ik veevoeder: gras, haver, mais, paardebloemen, gedroogd berkesap...
Paardebloemen? Berkesap?
Ja, ja, ja, dat zuivert, het reinigt je lichaam. Paardebloem voor je lever, berkesap voor je gewrichten...
Je bent aan het zeveren.
Ik kijk eens rond in de kring. Ik zie milde vormen van afgrijzen.
Nee, nee, echt waar, ik eet al die dingen. En soms eet ik alleen maar goji-bessen.
Gojin-wat?
Goji-bessen, dagen aan een stuk. Alleen goji-bessen. Wolfsdoorn heet dat ook, geloof ik... Da's een kleine rode bes.
Nog nooit van gehoord.
Dat kan wel, die zijn eigenlijk verboden in Europa.
Verboden in Europa? En waarom dan wel?
Geen idee.
Het wordt even stil.
Jamaar, in veevoeder zit vaak beendermeel of ander dierlijk materiaal, dan ben je toch geen vegetariër meer?
Maar ja. Je kan dat er gewoon uithalen, dat zit er in klompjes in. Dat wordt geperst, is gemakkelijker voor het vervoer. Voor die koeien is dat allemaal gelijk. Ik geef die aan mijn kat, die is er verzot op.
Ja, ja, veevoeder bevat alles wat een mens nodig heeft...