Goeiemorgen

Ik ben nog wakker aan het worden. Stappende op weg naar het station.

Ik zie er een beetje verfromfraaid uit. Altijd.

Hij niet: Bovenaan een fleece met een zonnebril in de half openstaande rits, en daaronder een kniebroek die mooi in zijn geruite kousen gestopt is, met daaronder enkelhoge duur uitziende stapschoenen.

Hij is net door zijn benen aan het buigen.

Ik zie er verfromfraaid uit, maar ik stap wel door.

Kniebroek heeft me in de mot en komt in sneltreintempo achter me aan gehuppeld.

Zijn broek maakt behoorlijk vervelende swoesh-geluiden.

Hij geraakt tot op dezelfde hoogte als ik. Hij kijkt opzij met een air omdat hij me met gemak kan bijhouden, op zijn leeftijd...

Swoesh, swoesh, swoesh.

Ik kijk naar hem, naar de broek en ga sneller lopen.

Hij is in zijn volle zestig en ik zie op zijn gezich het besef dagen
dat hij al veel te ver is gegaan...

Ik hoor hem bijna slikken. Ondertussen al een flink stuk achter me...

Die denkt nog wel eens na voor hij zich nog eens probeert te bewijzen...

Zo'n marginaal gedrag, zo vroeg 's morgens...